After Sunday morning I was back in the swing of things. Yesterday morning I set off again before sunrise, this time towards Lage on the German-Dutch border. It was rewarded again: heavy dew in the grass, banks of mist over the water of streams and rivers, a golden sunrise. All the ingredients were there for a picture of the Dinkel at its best. No 10 sunsets can compete with it. The start of the day, full of hope with a feeling of 'anything is possible'.

Na zondagochtend had ik de smaak weer te pakken. Gisterochtend dus opnieuw voor zonsopkomst op pad, richting Lage aan de Duits-Nederlandse grens dit keer. Het werd wederom beloond: zware dauw in het gras, mistbanken over het water van beken en riviertjes, een gouden zonsopkomst. Alle ingrediënten waren aanwezig voor een plaatje van voor de Dinkel op zijn mooist. Geen 10 zonsondergangen kunnen huer tegenop. Het begin van de dag, vol hoop met een gevoel van 'alles is mogelijk'.