Blog
Blog: Hunt for marsh violets
14/04/2015
The hunt for the marsh violets is open!
Sunday morning before sunrise I went to my favorite place close by home to look for them. How nice it is on a Sunday morning, having the world for yourself, which is quite special in the Randstad.
For a few weeks I checked whether the marsh violets would be in bloom. Thursday, in the field they use to grow, I saw some still folded leaves appear in the peat moss. Today, after a quarter of an hour of searching I saw the first - and only - flower! A real reward. I got on my knees in the cold, wet peat moss to photograph the tiny flower, just 1 cm diameter. With fingers and knees almost frozen, I returned home. Full of energy though. Next week I am going back, that's for sure. (photo 1)
This morning I paid a new visit. Hunting for spots of lilac in the green, I saw that already more flowers were open.Unfortunately, again there was a lot of wind, which made shooting difficult. But I managed to get a few pretty pictures. (photo 2)
Hopefully there will be a day without wind, this week and perhaps some ground fog, or at least some morning dew .....
And today, April 15th, I finally succeeded in capturing the tiny lilac flowers covered in dew! (photo 3)
.
[Nederlands]
De jacht op de moerasviooltjes is geopend.
Zondagochtend voor zonsopgang opnieuw op pad gegaan naar mijn favoriete plekje vlakbij huis om ze te zoeken. Heerlijk: op zondagochtend heb je daar de wereld voor je alleen. En dat is best bijzonder in de Randstad.
Al een paar weken check ik of de moerasviooltjes al bloeien. Donderdag zag ik in het veldje waar ze altijd staan voor het eerst wat nog opgerolde blaadjes verschijnen in het veenmos. Vandaag, na een kwartier het veldje te hebben afgespeurd, vond ik het eerste en ook enige bloempje! Als een soort aanmoedigingsprijs. Op m'n knieën in het koude, natte veenmos dus voor dit bloempje van 1 cm doorsnee. Met bijna bevroren knieën en vingers ben ik na een klein uur huiswaarts gekeerd. Vol energie. De komende week ga ik zeker terug. (foto 1)
Vanochtend teruggegaan. Speurend naar vlekjes lila in het groen zag ik dat er nu al meer bloempjes open waren. Opnieuw was er helaas veel wind, wat het fotograferen lastig maakte. Maar het is toch gelukt om er een paar mooie plaatjes uit te slepen. (foto 2)
Hopelijk komt er nog een dag met windstilte en grondmist, of op z'n minst dauw.....
En vandaag is het eindelijk gelukt om de kleine lila bloempjes bedekt met dauw vast te leggen. (foto 3)
Sunday morning before sunrise I went to my favorite place close by home to look for them. How nice it is on a Sunday morning, having the world for yourself, which is quite special in the Randstad.
For a few weeks I checked whether the marsh violets would be in bloom. Thursday, in the field they use to grow, I saw some still folded leaves appear in the peat moss. Today, after a quarter of an hour of searching I saw the first - and only - flower! A real reward. I got on my knees in the cold, wet peat moss to photograph the tiny flower, just 1 cm diameter. With fingers and knees almost frozen, I returned home. Full of energy though. Next week I am going back, that's for sure. (photo 1)
This morning I paid a new visit. Hunting for spots of lilac in the green, I saw that already more flowers were open.Unfortunately, again there was a lot of wind, which made shooting difficult. But I managed to get a few pretty pictures. (photo 2)
Hopefully there will be a day without wind, this week and perhaps some ground fog, or at least some morning dew .....
And today, April 15th, I finally succeeded in capturing the tiny lilac flowers covered in dew! (photo 3)
.
[Nederlands]
De jacht op de moerasviooltjes is geopend.
Zondagochtend voor zonsopgang opnieuw op pad gegaan naar mijn favoriete plekje vlakbij huis om ze te zoeken. Heerlijk: op zondagochtend heb je daar de wereld voor je alleen. En dat is best bijzonder in de Randstad.
Al een paar weken check ik of de moerasviooltjes al bloeien. Donderdag zag ik in het veldje waar ze altijd staan voor het eerst wat nog opgerolde blaadjes verschijnen in het veenmos. Vandaag, na een kwartier het veldje te hebben afgespeurd, vond ik het eerste en ook enige bloempje! Als een soort aanmoedigingsprijs. Op m'n knieën in het koude, natte veenmos dus voor dit bloempje van 1 cm doorsnee. Met bijna bevroren knieën en vingers ben ik na een klein uur huiswaarts gekeerd. Vol energie. De komende week ga ik zeker terug. (foto 1)
Vanochtend teruggegaan. Speurend naar vlekjes lila in het groen zag ik dat er nu al meer bloempjes open waren. Opnieuw was er helaas veel wind, wat het fotograferen lastig maakte. Maar het is toch gelukt om er een paar mooie plaatjes uit te slepen. (foto 2)
Hopelijk komt er nog een dag met windstilte en grondmist, of op z'n minst dauw.....
En vandaag is het eindelijk gelukt om de kleine lila bloempjes bedekt met dauw vast te leggen. (foto 3)